Compliance management is de basis voor maatschappelijk verantwoord ondernemen en voor de ‘license to operate’. De toenemende hoeveelheid en complexiteit van na te leven (wettelijke) regels vraagt dus om een systematische en doordachte aanpak. Toezichthouders hebben er baat bij als organisaties hun eigen verantwoordelijkheden voor implementatie en naleving van regels serieus nemen en zij de manier van toezicht (kwantitatief en kwalitatief) daarop kunnen afstemmen. Dan is een algemeen geaccepteerd referentiekader van ‘goed compliance management’ een belangrijk hulpmiddel voor alle betrokken partijen. ISO 19600 biedt dit referentiekader.

 

Handvatten

Compliance management is een onderdeel van de bekende managementsysteemnormen ISO 14001 en OHSAS 18001. ISO 19600 sluit wat betreft structuur en inhoud goed aan op de volgende generatie managementsysteemnormen en kan dus worden gebruikt voor verdieping van compliance als onderdeel van milieu- en arbomanagement. Het geeft ook goed invulling aan de basale eisen voor compliance management die onderdeel zijn van de kerneisen van de High Level Structure (HLS*).

 

Er wordt veel gesproken over de trits Governance, Risk en Compliance management (GRC) als de kern van goed en verantwoord ondernemen. Voor risicomanagement is er de ISO 31000, voor governance de HLS en kerneisen voor managementsystemen en nu dus ISO 19600 voor compliance management. Daarmee bieden de diverse ISO-normen goede handvatten voor verantwoord ondernemen.

 

Transparante toepassing van risico- en compliance management als onderdeel van corporate governance lijkt de beste werkwijze om toenemende regeldruk tegen te gaan en een nieuwe balans te vinden tussen de eigen (maatschappelijke) verantwoordelijkheid van bedrijven enerzijds en die van regelgevende en toezichthoudende overheden anderzijds.

 

*HLS

HLS staat voor High Level Structure en de term refereert aan het initiatief dat ISO in 2008 heeft genomen om een ‘structuur op hoofdlijnen’ voor de managementsysteemnormen te ontwikkelen.

Dit initiatief is in eerste instantie bedoeld om een identieke hoofdstukstructuur vast te stellen, zodat alle managementsysteemnormen dezelfde volgorde en onderlinge samenhang in de beschrijving van de systeemelementen zouden gaan hanteren. Naderhand is deze structuur verder uitgewerkt naar (sub)paragrafen en zijn gemeenschappelijke kerneisen en termen en definities ontwikkeld. Nu wordt nog steeds de term HLS gebruikt om te verwijzen naar zowel de structuur als kerneisen en basisvocabulaire, die gelden voor alle ISO-managementsysteemnormen.

 

bron: NEN